بیزینس پلن یا طرح تجاری

 

بیزینس پلن یا طرح تجاری سندی است که به زبانی ساده نقشه کسب و کار شما را ترسیم می­ کند و در جزییات نحوه برنامه ­ریزی برای رسیدن به اهداف کسب و کار شما را مشخص می ­کند. این سند تمام موارد مهم مربوط به تجارتتان را در خود جای داده است. به عبارت دیگر بیزینس پلن سندی است که کلیه اطلاعات مالی و زمانی پروژه و فازهای اجرایی پروژه خود را در آن درج می­ کنید.

شاید برای شما هم پیش آمده است که پیش از راه اندازی بیزینس خود بخواهید وامی دریافت کنید و مسئولان مربوطه از شما می ­خواهند بیزینس پلن یا طرح تجاری کارتان را تحویل دهید. ممکن است این سوال به ذهنتان برسد که دیگر کاربردهای این سند چیست؟ برای آشنایی بیشتر با بیزینس پلن یا طرح تجاری و جزییات آن با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه شوید.

 

 

بیزینس پلن یا طرح تجاری کسب و کار چیست؟

بیزینس پلن یا طرح تجاری کسب و کار یک ابزار استراتژیک در مسیر کارآفرینان است. زمانی که ایده­ ای در ذهن کار آفرینان شکل می­ گیرد، برای ایده خود یک طرح تجاری یا بیزینس پلن می­ نویسند. ایده ای که به صورت منسجم و با جزییات در بخش سند بیان می ­شود. طرح تدوین تجاری برای توجیه اقتصادی حامیان در استارتاپ ها بکار می­رود ولی کاربرد آن محدود به این مورد نمی ­شود و پیچیده ­تر و جامع ­تر است. مزایا و اهداف کسب و کار پیشنهادی شما در این سند همراه با میزان هزینه ­ای که توجیه اقتصادی دارد، گامی اساسی برای کسب حمایت سرمایه گذاران به سمت سرمایه گذاری در کسب و کار شما است.

البته این طرح فقط برای کسب وکارهای نوپا نمی باشد. کسب وکارهایی که از گذشته هم وجود داشته اند و می­ خواهند در ادامه راه براساس یک استراتژی مشخص و با برنامه در راستای اهداف خود گام بردارند نیز نیاز به طرح تدوین تجاری دارند. طرح تجاری براساس اهداف کوتاه مدت و بلندمدت کسب و کار شما گام­ های مشخص و استانداردی را به سوی مسیر موفقیت ترسیم می­ کند. در واقع مسیر ایده تا موفقیت را برای شما سازماندهی و مشخص می­ کند.

یک طرح تدوین تجاری موارد مهمی نظیر اهداف کسب وکار شما، استراتژی­ های مورد استفاده شما در مسیر کسب وکارتان، مشکلاتی که ممکن است در مسیر کسب وکارتان با آن­ها مواجه شوید، راه حل­ه ایی که برای رفع مشکلات پیشنهاد می­ شود، ساختار سازمان شما و میزان هزینه ای که برای کسب وکار شما در طول مسیر مورد نیاز است را شامل می­ شود.

 

بخش­ های یک طرح تجاری برای کسب وکارمان کدامند؟

اگر بخواهید یک طرح تدوین تجاری کامل برای کسب وکارتان بنویسید باید بدانید که این پلن شامل چه بخش­ هایی است. یک طرح تجاری کامل برای هر فرایندی که دنبال می ­کنید دستوالعمل ­هایی دارد که در سه بخش جا می ­گیرند:

بخش اول در طرح تجاری مسیر و گام­ هایی است که برای موفقیت در صنعت یا کسب و کار مشخص شده­ اند. در این بخش محصول، خدمات، ساختار کسب وکار را دقیقا مشخص می­ کنید. اندازه کسب­ و­کار و میزان گستردگی تجارت شما و به دنبال آن نیازهای اولیه برای ادامه کسب وکار تعیین می­ شوند، از جمله:

• تعداد پرسنل برای هر بخش
• تعیین وظایف و اختیارات هر شخص
• مکانی که برای شرکت در نظر گرفته شده
• تجهیزات اداری مورد نیاز برای شرکت

جزییات این بخش باید کاملا مشخص شود تا در صورتی که یک فرد خارج از سازمان این سند را مطالعه کرد کاملا متوجه اهداف شما شود و برای سرمایه گذاری کاملا توجیه باشد.

بخش دوم بررسی و تحلیل بازار است. بازار در قسمت اول شامل بررسی مخاطبان یا مشتریان شما در بازار هدفتان می­ باشد. در واقع پرسونای کسب وکارتان را بطور کامل بررسی می­کنید. بررسی بازار را با سوالاتی نظیر این موارد شروع کنید:

• بازار هدف شما چه وسعتی دارد؟
• کسب و کار شما در سطح محلی یا جهانی طراحی شده است؟
• مشتریان بالقوه شما چه دسته افرادی هستند؟
• مشتریان شما چه بازه سنی را شامل می­ شوند؟
• این افراد را معمولا در کجا می­توان یافت؟
• چه عاملی باعث جذب مشتریان شما می ­شود تا از شما خرید کنند؟
• نیازهای قالب این دسته مخاطبان بر چه محوری است؟

قسمت دوم بازار بررسی رقبا است این بررسی شامل:

• پیداکردن رقبای فعال در عرصه کسب وکار شما
• جایگاهشان رقبا در وضعیت فعلی نسبت به شما
• بررسی افرادی که در عرصه مورد فعالیت شما بازار را در اختیار خود دارند
• در نهایت اهدافی که در مواجهه با رقبایتان در برنامه خود مشخص کرده ­اید

بخش نهایی مربوط به مسایل مالی کسب و کار شما است. در این بخش برای هر برنامه ­ای که در بخش­ های پیشین تدوین شده هزینه­ ای برآورد شده است و در مقابل درآمد و جریانات نقدی و مسایل مالی کسب و کار هم بیان می ­شود.

 

چرا نوشتن طرح تدوین تجاری ضروری است؟

مکتوب سازی طرح تجاری سازمان ها و کسب وکارها با اهداف متفاوتی صورت می­ گیرد.

جذب سرمایه گذارها: اگر در ابتدای راه هستید و به دنبال شخصی هستید که روی کسب وکارتان سرمایه گذاری کند یک طرح تجاری حرفه­ ای قدم مهمی در معرفی شما است. طرح کسب وکار باید به صورتی تدوین شود که فرد سرمایه گذار احتمال موفقیت را در آن به وضوح ببیند و شوقی برای سرمایه گذاری در وی ایجاد شود. از سوی دیگر در بخش مالی باید هزینه ­ها به درستی و با دقت برآورد شده باشد تا فرد سرمایه گذار با واقع بینی بیشتری سرمایه را در اختیار کسب وکار شما بگذارد.

برنامه ریزی و قدم های صحیح به سمت موفقیت: تدوین یک طرح کسب وکار مانند هر مکتوب سازی دیگری مزیت بزرگ تمرکز بر ایده و استراتژی کسب وکار را به همراه دارد. در طرح شما جزییات باعث می­ شود تا تمرکز روی استراتژی، اهداف، اولویت­ ها و گام­ های حرکت دقیق ­تر و طبق زمانبندی تعیین شده انجام شود. مسایل مالی،مدیریت کارکنان هم به آسانی مدیریت می­ شوند. تمام این موارد با بهره گیری از یک طرح کسب و کار واقعی است. با داشتن یک دید کلی نسبت به آینده کسب وکارتان با واقع بینی بیشتری معایب کارتان را می­ بینید و امکان اشتباه در عمل کاهش می­ یابد.

فرآیند و قانون برگزاری مناقصات

 

حتما تابحال نام مناقصه و مزایده به گوشتان خورده است اما آیا می دانید معنی این دو کلمه چیست؟ از فرآیند و قانون برگزاری مناقصات چه می دانید؟
بسیاری از افراد زمانی که با کلمه مناقصه روبرو می شوند، جمعی از مردم را در یک سالن رسمی به یاد می آورند که هر یک قیمتی را اعلام می کند و داوری با یک چکش مبلغ آخر را تایید می کند.اما کلمه مناقصه و مزایده همانطور که از ظاهر کلمه مشخص است، به معنی کم ترین و بیشترین قیمت برای یک کالا یا خدمت است.
کسانی که پیشنهاد قیمت می دهند، مناقصه گر و کسی که بانی مناقصه است را مناقصه گزار می نامند. برای آشنایی بیشتر با فرآیند و قانون برگزاری مناقصات با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه شوید.

 

 

زمان و قیمت، عناصر اصلی فرایند مناقصه

 

شرح فرآیند و قانون برگزاری مناقصات

در واقع، مناقصه رقابتی برای پیدا کردن پیشنهاد کمترین قیمت و مزایده برای پیدا کردن پیشنهاد بیشترین قیمت است. بنابراین، مناقصه برای اجناس و خدمات خریدنی و مزایده برای اجناس و خدمات فروختنی می باشد.
البته تنها ملاک برای برنده شدن در مناقصه ها، قیمت پایین پیشنهاد نیست. پس از دادن پیشنهاد، خصوصیات و سوابق افراد و شرکت های مناقصه گر نیز به طور کامل بررسی می شود و در یک جمع بندی کلی برنده تعیین می گردد.
طریقه کار به این صورت است که مناقصه گذار ابتدا بودجه مناسب و نوع مناقصه را تامین می کند. سپس تصمیم به انتشار آگهی مناقصه میگیرد. آگهی را یا به صورت عمومی یا خصوصی پخش می کند و زمانی را برای جلسه انتخاب بهترین پیشنهاد تعیین می کند. در روز موعود، پیشنهادهای افراد یا شرکت های مختلف خوانده می شود و گروهی فنی درباره انتخاب برنده نهایی تصمیم گیری می کنند. این انتخاب با توجه به مدارک و اسناد و قیمت های عرضه شده انجام می گیرد.

گروه فنی مناقصه تعیین کننده برنده نهایی هر مناقصه

 

متاسفانه بسیاری از افراد حقیقی و حقوقی برای برنده شدن در مناقصات ،به اعمالی دست می زنند که بعدها گریبان گیرشان می شود. مثلا ممکن است برای برنده شدن در مناقصات ،پیشنهادهای غیر عقلانی و عجیبی دهند تا مناقصه گزار را وسوسه کنند. در بسیاری از مواقع این اتفاق می افتد و مناقصه گزار صرف دیدن مبلغ بسیار پایین آن ها را انتخاب می کند و مناقصه را به آن ها می سپارد.
اما پس از مدتی، شکست یا بلاتکلیف ماندن پروژه، عواقب تصمیم خود را مشاهده می کند و از عمل خود پشیمان می شود.
اولین کاری که باید برای برنده شدن در مناقصات انجام دهید، کسب اطلاعات مرتبط است. سعی کنید تمامی منابعی که اطلاعات مناقصه ها ارائه می کنند را دنبال کنید و از ریزترین شرایط آن ها باخبر باشید.
اسناد و مدارک خود را تکمیل کنید و کم ترین سوابق خود را نیز ارائه دهید. زیرا پس از ارسال مدارک، دیگر امکان تصحیح و تکمیل آن ها وجود ندارد.
مناقصه گران به هیچ وجه نمی توانند بیش از یک پاکت تحویل دهند و برای هرگونه اصلاح در محتویات پاکت باید در زمان مقرر اقدام نمایند. به طوری که قابل گواهی و ثبت شده باشد.

گاهی دیده می شود که مناقصه گزار مجبور می شود دوباره جلسه مناقصه را تجدید کند. زمانی که یکی از شرایط زیر واقع شود این کار انجام می شود.
۱- تعداد افراد شرکت کننده کمتر از حد نصاب باشد.
۲- برندگان اول و دوم از بستن قرارداد پشیمان شده باشند.
۳- اعتبار مدت پیشنهادها و پاکت ها گذشته باشد.
۴- هیات رسیدگی به شکایات دستور به این کار داده باشد.
۵- قیمت های پیشنهادی به قدری بالا باشد که انجام پروژه توجیه اقتصادی نداشته باشد.

 

کمیسیون فنی برای انتخاب برنده اول مناقصات

 

انواع مناقصه

مناقصه ها از دو لحاظ بررسی می شوند که هر تقسیم بندی دوباره به دو دسته کوچک تر تقسیم می شود.
۱- تعداد مراحل فرایند مناقصه
الف- مناقصات تک مرحله ای
ب- مناقصات دو مرحله ای
۲- عام یا خاص بودن مناقصه
الف- مناقصات عمومی
ب- مناقصات خصوصی یا محدود
در تقسیم بندی اول که مناقصات را به دو دسته تک مرحله ای یا دو مرحله ای تقسیم می کند، تصمیم گیرنده مناقصه گذار است. هر مناقصه ،دارای یک تیم فنی است که برای نتیجه گیری نهایی باید همه جوانب را بسنجد و تصمیم بگیرد. وقتی مناقصه گران پیشنهادهای خود را اعلام کردند، تیم فنی باید بگوید که نتیجه را همان روز اعلام می کند یا جلسه دیگری برای معرفی برنده ترتیب می دهد.
بنابراین تصمیم مشخص می شود که مناقصه تک مرحله ای باقی می ماند یا به جلسه بعد موکول می شود.
اما در تقسیم بندی دوم، ملاک عمومی بودن یا خصوصی بودن آگهی مناقصه است. اگر مناقصه گزار آگهی مناقصه را در روزنامه ها و مکان های عمومی اعلام کند، پیشنهادهای بیشتری برای او فرستاده می شود. اما در بعضی موارد، او تشخیص می دهد که این آگهی فقط در بین اعضای دارای صلاحیت منتشر شود و تنها این افراد پیشنهاد خود را ارسال کنند.

مناقصه های عمومی

در گذشته، بیشتر مناقصه ها به شکل دولتی و در یک فضای محدود برگزار می شد. زیرا آگهی ها تنها در روزنامه ها و مجلات چاپ می شدند و افراد کمی آن ها را مشاهده می کردند.

اما حالا با گسترش اینترنت و فضای مجازی، اپلیکیشن ها و سایت های مرتبط رسالت پخش هر چه بیشتر اطلاعات را بر عهده گرفتند.
در حال حاضر، حتی اگر در دور افتاده ترین روستاها زندگی کنید، می توانید اخبار مربوط به مناقضه ها و مزایده ها را در یک نگاه بخوانید. زیرا فضای اینترنت این امکان را به شما می دهد که فارغ از مکان بتوانید معاملات خود را بی کم و کاست انجام دهید. کافیست در اپلیکیشن هایی مانند اپلیکیشن بی واسطه عضو شوید.
در نتیجه با توجه به این که مبالغ هنگفتی از بودجه کشور صرف پروژه های عمرانی و صنعتی می شود، پیمان کاران باید با دقت بیشتری برای مناقصه ها انتخاب شوند. چرا که موفقیت در هر پروژه بزرگ، شاخص توسعه کشور را افزایش می دهد و اقتصاد کشور را پویاتر می کند.
بنابراین، در حال حاضر، مهم ترین مسئله در رابطه با مناقصه های بزرگ و دولتی، انتخاب پیشنهاد های افراد لایق است تا بتوانند اقتصاد جامعه را به شکلی پویاتر ترتیب دهند.

بحران های ساختاری اقتصاد ایران

 

وجود دارایی ‌های سمی در نظام بانکی، بدهی‌ های دولت به اقتصاد و همچنین نرخ بهره وری اقتصاد ملی، برخی از بحران های ساختاری اقتصاد ایران هستند. در این مقاله می خواهیم با توجه به سخنان اخیر برخی از کارشناسان اقتصاد و وزیران کشور، به بررسی بحران های مذکور و دیگر مشکلات موجود در اقتصاد کشور بپردازیم. با ما همراه باشید.

• دارایی ‌های سمی در نظام بانکی

به گفته یکی از کارشناسان برجسته مدیریت استراتژیک، دارایی ‌‎های سمی و یا منجمد در طول سه دهه اخیر، معضل اصلی نظام بانکداری کشور بوده است. اعطای وام و تسهیلات به افراد خاص و بر اساس روابط خاص، فقدان اعتبارسنجی و امکان‌سنجی علمی از طرف بانک ‎ها، نرخ ‎های سود غیرواقعی ایجاد شده از طرف دلالان، نفوذ ابزارهای کنترل و بازدارنده و در نهایت تغییر قوانین و شرایط اقتصادی از جمله دلایل این امر محسوب می شوند که تمامی آنها به تدابیر جدی مسئولان اقتصادی کشور نیاز دارند.

• بدهی‌های دولت به اقتصاد

مسأله بدهی ‌های بانکی دولت دارای اثرات منفی قابل توجهی بر رشد اقتصادی کشور است، این اثرات در مدت طولانی و به خاطر الگوی رشد مبتنی بر درآمدهای نفتی شدیدتر نیز خواهد شد. شایان ذکر است رقم این بدهی ها در سال ۹۶ حدود ۷۵۰ هزار میلیارد تومان اعلام شده بود؛ که به معنای بیش از ۵۵ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران است!

• نرخ بهره وری اقتصاد ملی

یکی دیگر از مشکلات ساختاری نگران کننده در کشور، نرخ بهره‌ وری اقتصاد ملی است که خود آن تابع مستقیمی از نسبت دولت و اقتصاد در مدل اقتصاد سیاسی ایران است. در واقع در مدل کنونی، دولت باید پاسخ گوی کوچک‌ترین مسائل اقتصادی نظیر افزایش قیمت حبوبات باشد. اما این در حالی است که بزرگ‌ترین فعالیت‌های انحصاری از قدرت کنترل خارج شده اند. البته این بنگاه‌ ها به بخش خصوصی واگذار نشده است و در اختیار نهادهای وابسته به سازمان‌های عمومی یا نظامی ‌اند و در عمل یک شبکه قدرت پنهانی را به وجود آورده‌اند که دولت را هم تهدید می‌کند.

• عدم توجه واقعی به بخش ‌های مولد و تولیدی کشور

متاسفانه نوآوری و خلاقیت در ایران مدت هاست که منشا و موتور اصلی خلق ثروت نیست و به جای آن واسطه‌گری ‌های مالی و فروش ثروت‌ های طبیعی منبع اصلی خلق ثروت شده اند که این مساله نیز باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.

• عدم تمرکز و وجود مراکز متعدد تصمیم‌گیری در حوزه مسائل اقتصادی

در حال حاضر یکی دیگر از مشکلات ساختاری اقتصاد ایران، حذف نخبگان و نمایندگان بخش خصوصی از حوزه تصمیم‌گیری‌ های اقتصادی آن هم در شرایطی است که  بسیار به وجود آنها نیاز است. در واقع به حاشیه راندن بخش خصوصی در فعالیت‌ های اقتصادی و همچنین تکیه بر قاعده نانوشته برتری دلالان و نامولدان بر منافع تولیدگران، به تشدید این فقدان در کشور دامن زده است. از جمله اشتباهات رایج دوران پیش از انقلاب اسلامی، تکیه بر صنایع با بهره‌ وری پایین و به لحاظ فناوری راکد و همچنین نبود سیاست فناوری مناسب توسط دولت آن زمان بود، که پس از انقلاب نیز به جز دوران‌ های کوتاه، همین اشتباهات ساختاری تکرار شد و این مشکلات به همراه مشکل مذکور شرایطی را به وجود آورد که با جرقه ایجاد بی‌ثباتی ‌ها و تنش‌های سیاسی، وضعیت اقتصاد کشور بحرانی تر شد.

• تاثیر تحریم ها بر اقتصاد کشور

باید گفت اقتصاد ما دچار نارسایی اساسی شده است که ایجاد تنش‌های سیاسی و تحریم‌ ها نیز بر این نارسایی‌ها و مشکلات ساختاری دامن زده و آنها را عیان‌تر و آشکارتر کرده است. به گفته مقام معظم رهبری «مسائل اقتصادی کشور را نباید به برجام و امثال آن گره بزنیم دیدید که با برجام هم مشکلات اقتصاد درست نشد، بنابراین اقتصاد به عوامل دیگری نیاز دارد.»

به این ترتیب با توجه به نکته مهمی که مقام معظم رهبری نیز به آن اشاره فرمودند، موضوعی که مورد اهمیت است و باید به آن تاکید کرد این است که بدون توجه به حل مشکلات ساختاری موجود در حوزه مسائل اقتصادی کشور، نمی‌توان صرفا با حل مشکلات تحریم ‌ها و برجام؛ همان رویه‌های پیشین را در اقتصاد ادامه داد.

در واقع مسائل اقتصادی کشور نباید به گونه‌ای طرح شود که گویا علت همه مشکلات تحریم‌ هاست و با رفع تحریم‌ ها مشکلات اقتصاد ما نیز حل خواهد شد. با گذشت سال ها از شروع تحریم ‌های هسته‌ای نیز، هنوز اقدامات سازنده‌ای جهت حل مشکلات ساختاری در حوزه اقتصاد کشور اندیشیده نشده است. درست است که در کشور ما حوزه سیاسی تاثیر زیادی بر روی حوزه اقتصادی ‌دارد، اما با این وجود، اصل تاثیرگذاری مهم نیست، بلکه نوع تاثیرگذاری باید مورد توجه قرار بگیرد.

• راه حل چیست و چه باید کرد؟

خروج ترامپ از برجام یک بزنگاه تاریخی مهم و حساس، پیش روی دولتمردان کشور است. در واقع در شرایط کنونی کشور، چنانچه تصمیمات صحیح و به موقعی اتخاذ گردد می توان به آینده روشن و سرشار از موفقیت برای مردم کشور امیدوار بود. در حال حاضر کشور به اصلاح و بازبینی تصمیمات گذشته نیاز دارد. سال ‌هاست تصمیم‌گیران، اتخاذ تصمیمات سخت، اما اثرگذار را که تامین کننده منافع بلند مدت کشور و مردم است، به تعویق انداخته‌اند و تنها با نگاهی کوتاه مدت و اتخاذ تصمیمات راحت تر اقدام به ارائه راهکار کرده‌اند. اما شرایط غیرعادی را هیچ گاه نباید با تصمیمات عادی مدیریت کرد. بنابراین در وهله اول نظام تصمیم‌گیری ما باید اصلاح گردد.

راه مقابله با تحریم‌ ها ایجاد تسهیلات در کسب و کار فعالان اقتصادی است، نه اینکه با افزایش تحریم‌ ها، بندهای جدیدی بر پای فعالان اقتصادی بسته شود. این ابتدایی‌ترین کاری که برای رفع مشکلات داخلی  و فراهم کردن شرایط مقابله با تحریم ‌ها باید انجام شود. علاوه بر این، نقش بخش خصوصی در اقتصاد مقاومتی فقط همراهی کردن با دولت نیست، بلکه بخش خصوصی باید بتواند با نظرات کارشناسانه و با تجربیات ارزنده‌ای که در عرصه کار و عمل و همچنین ارتباط با جامعه و اقتصاد جهانی دارد، هموار کننده مسیر و پشتیبان نظرات درست و کارشناسی دولت باشد و این نظرات حتما باید شنیده شود و حتی اگر مورد پسند بخشی از بدنه دولت نیز نباشد باز هم باید اجرایی گردد.