بیزینس پلن یا طرح تجاری

 

بیزینس پلن یا طرح تجاری سندی است که به زبانی ساده نقشه کسب و کار شما را ترسیم می­ کند و در جزییات نحوه برنامه ­ریزی برای رسیدن به اهداف کسب و کار شما را مشخص می ­کند. این سند تمام موارد مهم مربوط به تجارتتان را در خود جای داده است. به عبارت دیگر بیزینس پلن سندی است که کلیه اطلاعات مالی و زمانی پروژه و فازهای اجرایی پروژه خود را در آن درج می­ کنید.

شاید برای شما هم پیش آمده است که پیش از راه اندازی بیزینس خود بخواهید وامی دریافت کنید و مسئولان مربوطه از شما می ­خواهند بیزینس پلن یا طرح تجاری کارتان را تحویل دهید. ممکن است این سوال به ذهنتان برسد که دیگر کاربردهای این سند چیست؟ برای آشنایی بیشتر با بیزینس پلن یا طرح تجاری و جزییات آن با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه شوید.

 

 

بیزینس پلن یا طرح تجاری کسب و کار چیست؟

بیزینس پلن یا طرح تجاری کسب و کار یک ابزار استراتژیک در مسیر کارآفرینان است. زمانی که ایده­ ای در ذهن کار آفرینان شکل می­ گیرد، برای ایده خود یک طرح تجاری یا بیزینس پلن می­ نویسند. ایده ای که به صورت منسجم و با جزییات در بخش سند بیان می ­شود. طرح تدوین تجاری برای توجیه اقتصادی حامیان در استارتاپ ها بکار می­رود ولی کاربرد آن محدود به این مورد نمی ­شود و پیچیده ­تر و جامع ­تر است. مزایا و اهداف کسب و کار پیشنهادی شما در این سند همراه با میزان هزینه ­ای که توجیه اقتصادی دارد، گامی اساسی برای کسب حمایت سرمایه گذاران به سمت سرمایه گذاری در کسب و کار شما است.

البته این طرح فقط برای کسب وکارهای نوپا نمی باشد. کسب وکارهایی که از گذشته هم وجود داشته اند و می­ خواهند در ادامه راه براساس یک استراتژی مشخص و با برنامه در راستای اهداف خود گام بردارند نیز نیاز به طرح تدوین تجاری دارند. طرح تجاری براساس اهداف کوتاه مدت و بلندمدت کسب و کار شما گام­ های مشخص و استانداردی را به سوی مسیر موفقیت ترسیم می­ کند. در واقع مسیر ایده تا موفقیت را برای شما سازماندهی و مشخص می­ کند.

یک طرح تدوین تجاری موارد مهمی نظیر اهداف کسب وکار شما، استراتژی­ های مورد استفاده شما در مسیر کسب وکارتان، مشکلاتی که ممکن است در مسیر کسب وکارتان با آن­ها مواجه شوید، راه حل­ه ایی که برای رفع مشکلات پیشنهاد می­ شود، ساختار سازمان شما و میزان هزینه ای که برای کسب وکار شما در طول مسیر مورد نیاز است را شامل می­ شود.

 

بخش­ های یک طرح تجاری برای کسب وکارمان کدامند؟

اگر بخواهید یک طرح تدوین تجاری کامل برای کسب وکارتان بنویسید باید بدانید که این پلن شامل چه بخش­ هایی است. یک طرح تجاری کامل برای هر فرایندی که دنبال می ­کنید دستوالعمل ­هایی دارد که در سه بخش جا می ­گیرند:

بخش اول در طرح تجاری مسیر و گام­ هایی است که برای موفقیت در صنعت یا کسب و کار مشخص شده­ اند. در این بخش محصول، خدمات، ساختار کسب وکار را دقیقا مشخص می­ کنید. اندازه کسب­ و­کار و میزان گستردگی تجارت شما و به دنبال آن نیازهای اولیه برای ادامه کسب وکار تعیین می­ شوند، از جمله:

• تعداد پرسنل برای هر بخش
• تعیین وظایف و اختیارات هر شخص
• مکانی که برای شرکت در نظر گرفته شده
• تجهیزات اداری مورد نیاز برای شرکت

جزییات این بخش باید کاملا مشخص شود تا در صورتی که یک فرد خارج از سازمان این سند را مطالعه کرد کاملا متوجه اهداف شما شود و برای سرمایه گذاری کاملا توجیه باشد.

بخش دوم بررسی و تحلیل بازار است. بازار در قسمت اول شامل بررسی مخاطبان یا مشتریان شما در بازار هدفتان می­ باشد. در واقع پرسونای کسب وکارتان را بطور کامل بررسی می­کنید. بررسی بازار را با سوالاتی نظیر این موارد شروع کنید:

• بازار هدف شما چه وسعتی دارد؟
• کسب و کار شما در سطح محلی یا جهانی طراحی شده است؟
• مشتریان بالقوه شما چه دسته افرادی هستند؟
• مشتریان شما چه بازه سنی را شامل می­ شوند؟
• این افراد را معمولا در کجا می­توان یافت؟
• چه عاملی باعث جذب مشتریان شما می ­شود تا از شما خرید کنند؟
• نیازهای قالب این دسته مخاطبان بر چه محوری است؟

قسمت دوم بازار بررسی رقبا است این بررسی شامل:

• پیداکردن رقبای فعال در عرصه کسب وکار شما
• جایگاهشان رقبا در وضعیت فعلی نسبت به شما
• بررسی افرادی که در عرصه مورد فعالیت شما بازار را در اختیار خود دارند
• در نهایت اهدافی که در مواجهه با رقبایتان در برنامه خود مشخص کرده ­اید

بخش نهایی مربوط به مسایل مالی کسب و کار شما است. در این بخش برای هر برنامه ­ای که در بخش­ های پیشین تدوین شده هزینه­ ای برآورد شده است و در مقابل درآمد و جریانات نقدی و مسایل مالی کسب و کار هم بیان می ­شود.

 

چرا نوشتن طرح تدوین تجاری ضروری است؟

مکتوب سازی طرح تجاری سازمان ها و کسب وکارها با اهداف متفاوتی صورت می­ گیرد.

جذب سرمایه گذارها: اگر در ابتدای راه هستید و به دنبال شخصی هستید که روی کسب وکارتان سرمایه گذاری کند یک طرح تجاری حرفه­ ای قدم مهمی در معرفی شما است. طرح کسب وکار باید به صورتی تدوین شود که فرد سرمایه گذار احتمال موفقیت را در آن به وضوح ببیند و شوقی برای سرمایه گذاری در وی ایجاد شود. از سوی دیگر در بخش مالی باید هزینه ­ها به درستی و با دقت برآورد شده باشد تا فرد سرمایه گذار با واقع بینی بیشتری سرمایه را در اختیار کسب وکار شما بگذارد.

برنامه ریزی و قدم های صحیح به سمت موفقیت: تدوین یک طرح کسب وکار مانند هر مکتوب سازی دیگری مزیت بزرگ تمرکز بر ایده و استراتژی کسب وکار را به همراه دارد. در طرح شما جزییات باعث می­ شود تا تمرکز روی استراتژی، اهداف، اولویت­ ها و گام­ های حرکت دقیق ­تر و طبق زمانبندی تعیین شده انجام شود. مسایل مالی،مدیریت کارکنان هم به آسانی مدیریت می­ شوند. تمام این موارد با بهره گیری از یک طرح کسب و کار واقعی است. با داشتن یک دید کلی نسبت به آینده کسب وکارتان با واقع بینی بیشتری معایب کارتان را می­ بینید و امکان اشتباه در عمل کاهش می­ یابد.

فرآیند و قانون برگزاری مناقصات

 

حتما تابحال نام مناقصه و مزایده به گوشتان خورده است اما آیا می دانید معنی این دو کلمه چیست؟ از فرآیند و قانون برگزاری مناقصات چه می دانید؟
بسیاری از افراد زمانی که با کلمه مناقصه روبرو می شوند، جمعی از مردم را در یک سالن رسمی به یاد می آورند که هر یک قیمتی را اعلام می کند و داوری با یک چکش مبلغ آخر را تایید می کند.اما کلمه مناقصه و مزایده همانطور که از ظاهر کلمه مشخص است، به معنی کم ترین و بیشترین قیمت برای یک کالا یا خدمت است.
کسانی که پیشنهاد قیمت می دهند، مناقصه گر و کسی که بانی مناقصه است را مناقصه گزار می نامند. برای آشنایی بیشتر با فرآیند و قانون برگزاری مناقصات با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه شوید.

 

 

زمان و قیمت، عناصر اصلی فرایند مناقصه

 

شرح فرآیند و قانون برگزاری مناقصات

در واقع، مناقصه رقابتی برای پیدا کردن پیشنهاد کمترین قیمت و مزایده برای پیدا کردن پیشنهاد بیشترین قیمت است. بنابراین، مناقصه برای اجناس و خدمات خریدنی و مزایده برای اجناس و خدمات فروختنی می باشد.
البته تنها ملاک برای برنده شدن در مناقصه ها، قیمت پایین پیشنهاد نیست. پس از دادن پیشنهاد، خصوصیات و سوابق افراد و شرکت های مناقصه گر نیز به طور کامل بررسی می شود و در یک جمع بندی کلی برنده تعیین می گردد.
طریقه کار به این صورت است که مناقصه گذار ابتدا بودجه مناسب و نوع مناقصه را تامین می کند. سپس تصمیم به انتشار آگهی مناقصه میگیرد. آگهی را یا به صورت عمومی یا خصوصی پخش می کند و زمانی را برای جلسه انتخاب بهترین پیشنهاد تعیین می کند. در روز موعود، پیشنهادهای افراد یا شرکت های مختلف خوانده می شود و گروهی فنی درباره انتخاب برنده نهایی تصمیم گیری می کنند. این انتخاب با توجه به مدارک و اسناد و قیمت های عرضه شده انجام می گیرد.

گروه فنی مناقصه تعیین کننده برنده نهایی هر مناقصه

 

متاسفانه بسیاری از افراد حقیقی و حقوقی برای برنده شدن در مناقصات ،به اعمالی دست می زنند که بعدها گریبان گیرشان می شود. مثلا ممکن است برای برنده شدن در مناقصات ،پیشنهادهای غیر عقلانی و عجیبی دهند تا مناقصه گزار را وسوسه کنند. در بسیاری از مواقع این اتفاق می افتد و مناقصه گزار صرف دیدن مبلغ بسیار پایین آن ها را انتخاب می کند و مناقصه را به آن ها می سپارد.
اما پس از مدتی، شکست یا بلاتکلیف ماندن پروژه، عواقب تصمیم خود را مشاهده می کند و از عمل خود پشیمان می شود.
اولین کاری که باید برای برنده شدن در مناقصات انجام دهید، کسب اطلاعات مرتبط است. سعی کنید تمامی منابعی که اطلاعات مناقصه ها ارائه می کنند را دنبال کنید و از ریزترین شرایط آن ها باخبر باشید.
اسناد و مدارک خود را تکمیل کنید و کم ترین سوابق خود را نیز ارائه دهید. زیرا پس از ارسال مدارک، دیگر امکان تصحیح و تکمیل آن ها وجود ندارد.
مناقصه گران به هیچ وجه نمی توانند بیش از یک پاکت تحویل دهند و برای هرگونه اصلاح در محتویات پاکت باید در زمان مقرر اقدام نمایند. به طوری که قابل گواهی و ثبت شده باشد.

گاهی دیده می شود که مناقصه گزار مجبور می شود دوباره جلسه مناقصه را تجدید کند. زمانی که یکی از شرایط زیر واقع شود این کار انجام می شود.
۱- تعداد افراد شرکت کننده کمتر از حد نصاب باشد.
۲- برندگان اول و دوم از بستن قرارداد پشیمان شده باشند.
۳- اعتبار مدت پیشنهادها و پاکت ها گذشته باشد.
۴- هیات رسیدگی به شکایات دستور به این کار داده باشد.
۵- قیمت های پیشنهادی به قدری بالا باشد که انجام پروژه توجیه اقتصادی نداشته باشد.

 

کمیسیون فنی برای انتخاب برنده اول مناقصات

 

انواع مناقصه

مناقصه ها از دو لحاظ بررسی می شوند که هر تقسیم بندی دوباره به دو دسته کوچک تر تقسیم می شود.
۱- تعداد مراحل فرایند مناقصه
الف- مناقصات تک مرحله ای
ب- مناقصات دو مرحله ای
۲- عام یا خاص بودن مناقصه
الف- مناقصات عمومی
ب- مناقصات خصوصی یا محدود
در تقسیم بندی اول که مناقصات را به دو دسته تک مرحله ای یا دو مرحله ای تقسیم می کند، تصمیم گیرنده مناقصه گذار است. هر مناقصه ،دارای یک تیم فنی است که برای نتیجه گیری نهایی باید همه جوانب را بسنجد و تصمیم بگیرد. وقتی مناقصه گران پیشنهادهای خود را اعلام کردند، تیم فنی باید بگوید که نتیجه را همان روز اعلام می کند یا جلسه دیگری برای معرفی برنده ترتیب می دهد.
بنابراین تصمیم مشخص می شود که مناقصه تک مرحله ای باقی می ماند یا به جلسه بعد موکول می شود.
اما در تقسیم بندی دوم، ملاک عمومی بودن یا خصوصی بودن آگهی مناقصه است. اگر مناقصه گزار آگهی مناقصه را در روزنامه ها و مکان های عمومی اعلام کند، پیشنهادهای بیشتری برای او فرستاده می شود. اما در بعضی موارد، او تشخیص می دهد که این آگهی فقط در بین اعضای دارای صلاحیت منتشر شود و تنها این افراد پیشنهاد خود را ارسال کنند.

مناقصه های عمومی

در گذشته، بیشتر مناقصه ها به شکل دولتی و در یک فضای محدود برگزار می شد. زیرا آگهی ها تنها در روزنامه ها و مجلات چاپ می شدند و افراد کمی آن ها را مشاهده می کردند.

اما حالا با گسترش اینترنت و فضای مجازی، اپلیکیشن ها و سایت های مرتبط رسالت پخش هر چه بیشتر اطلاعات را بر عهده گرفتند.
در حال حاضر، حتی اگر در دور افتاده ترین روستاها زندگی کنید، می توانید اخبار مربوط به مناقضه ها و مزایده ها را در یک نگاه بخوانید. زیرا فضای اینترنت این امکان را به شما می دهد که فارغ از مکان بتوانید معاملات خود را بی کم و کاست انجام دهید. کافیست در اپلیکیشن هایی مانند اپلیکیشن بی واسطه عضو شوید.
در نتیجه با توجه به این که مبالغ هنگفتی از بودجه کشور صرف پروژه های عمرانی و صنعتی می شود، پیمان کاران باید با دقت بیشتری برای مناقصه ها انتخاب شوند. چرا که موفقیت در هر پروژه بزرگ، شاخص توسعه کشور را افزایش می دهد و اقتصاد کشور را پویاتر می کند.
بنابراین، در حال حاضر، مهم ترین مسئله در رابطه با مناقصه های بزرگ و دولتی، انتخاب پیشنهاد های افراد لایق است تا بتوانند اقتصاد جامعه را به شکلی پویاتر ترتیب دهند.

بحران های ساختاری اقتصاد ایران

 

وجود دارایی ‌های سمی در نظام بانکی، بدهی‌ های دولت به اقتصاد و همچنین نرخ بهره وری اقتصاد ملی، برخی از بحران های ساختاری اقتصاد ایران هستند. در این مقاله می خواهیم با توجه به سخنان اخیر برخی از کارشناسان اقتصاد و وزیران کشور، به بررسی بحران های مذکور و دیگر مشکلات موجود در اقتصاد کشور بپردازیم. با ما همراه باشید.

• دارایی ‌های سمی در نظام بانکی

به گفته یکی از کارشناسان برجسته مدیریت استراتژیک، دارایی ‌‎های سمی و یا منجمد در طول سه دهه اخیر، معضل اصلی نظام بانکداری کشور بوده است. اعطای وام و تسهیلات به افراد خاص و بر اساس روابط خاص، فقدان اعتبارسنجی و امکان‌سنجی علمی از طرف بانک ‎ها، نرخ ‎های سود غیرواقعی ایجاد شده از طرف دلالان، نفوذ ابزارهای کنترل و بازدارنده و در نهایت تغییر قوانین و شرایط اقتصادی از جمله دلایل این امر محسوب می شوند که تمامی آنها به تدابیر جدی مسئولان اقتصادی کشور نیاز دارند.

• بدهی‌های دولت به اقتصاد

مسأله بدهی ‌های بانکی دولت دارای اثرات منفی قابل توجهی بر رشد اقتصادی کشور است، این اثرات در مدت طولانی و به خاطر الگوی رشد مبتنی بر درآمدهای نفتی شدیدتر نیز خواهد شد. شایان ذکر است رقم این بدهی ها در سال ۹۶ حدود ۷۵۰ هزار میلیارد تومان اعلام شده بود؛ که به معنای بیش از ۵۵ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران است!

• نرخ بهره وری اقتصاد ملی

یکی دیگر از مشکلات ساختاری نگران کننده در کشور، نرخ بهره‌ وری اقتصاد ملی است که خود آن تابع مستقیمی از نسبت دولت و اقتصاد در مدل اقتصاد سیاسی ایران است. در واقع در مدل کنونی، دولت باید پاسخ گوی کوچک‌ترین مسائل اقتصادی نظیر افزایش قیمت حبوبات باشد. اما این در حالی است که بزرگ‌ترین فعالیت‌های انحصاری از قدرت کنترل خارج شده اند. البته این بنگاه‌ ها به بخش خصوصی واگذار نشده است و در اختیار نهادهای وابسته به سازمان‌های عمومی یا نظامی ‌اند و در عمل یک شبکه قدرت پنهانی را به وجود آورده‌اند که دولت را هم تهدید می‌کند.

• عدم توجه واقعی به بخش ‌های مولد و تولیدی کشور

متاسفانه نوآوری و خلاقیت در ایران مدت هاست که منشا و موتور اصلی خلق ثروت نیست و به جای آن واسطه‌گری ‌های مالی و فروش ثروت‌ های طبیعی منبع اصلی خلق ثروت شده اند که این مساله نیز باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.

• عدم تمرکز و وجود مراکز متعدد تصمیم‌گیری در حوزه مسائل اقتصادی

در حال حاضر یکی دیگر از مشکلات ساختاری اقتصاد ایران، حذف نخبگان و نمایندگان بخش خصوصی از حوزه تصمیم‌گیری‌ های اقتصادی آن هم در شرایطی است که  بسیار به وجود آنها نیاز است. در واقع به حاشیه راندن بخش خصوصی در فعالیت‌ های اقتصادی و همچنین تکیه بر قاعده نانوشته برتری دلالان و نامولدان بر منافع تولیدگران، به تشدید این فقدان در کشور دامن زده است. از جمله اشتباهات رایج دوران پیش از انقلاب اسلامی، تکیه بر صنایع با بهره‌ وری پایین و به لحاظ فناوری راکد و همچنین نبود سیاست فناوری مناسب توسط دولت آن زمان بود، که پس از انقلاب نیز به جز دوران‌ های کوتاه، همین اشتباهات ساختاری تکرار شد و این مشکلات به همراه مشکل مذکور شرایطی را به وجود آورد که با جرقه ایجاد بی‌ثباتی ‌ها و تنش‌های سیاسی، وضعیت اقتصاد کشور بحرانی تر شد.

• تاثیر تحریم ها بر اقتصاد کشور

باید گفت اقتصاد ما دچار نارسایی اساسی شده است که ایجاد تنش‌های سیاسی و تحریم‌ ها نیز بر این نارسایی‌ها و مشکلات ساختاری دامن زده و آنها را عیان‌تر و آشکارتر کرده است. به گفته مقام معظم رهبری «مسائل اقتصادی کشور را نباید به برجام و امثال آن گره بزنیم دیدید که با برجام هم مشکلات اقتصاد درست نشد، بنابراین اقتصاد به عوامل دیگری نیاز دارد.»

به این ترتیب با توجه به نکته مهمی که مقام معظم رهبری نیز به آن اشاره فرمودند، موضوعی که مورد اهمیت است و باید به آن تاکید کرد این است که بدون توجه به حل مشکلات ساختاری موجود در حوزه مسائل اقتصادی کشور، نمی‌توان صرفا با حل مشکلات تحریم ‌ها و برجام؛ همان رویه‌های پیشین را در اقتصاد ادامه داد.

در واقع مسائل اقتصادی کشور نباید به گونه‌ای طرح شود که گویا علت همه مشکلات تحریم‌ هاست و با رفع تحریم‌ ها مشکلات اقتصاد ما نیز حل خواهد شد. با گذشت سال ها از شروع تحریم ‌های هسته‌ای نیز، هنوز اقدامات سازنده‌ای جهت حل مشکلات ساختاری در حوزه اقتصاد کشور اندیشیده نشده است. درست است که در کشور ما حوزه سیاسی تاثیر زیادی بر روی حوزه اقتصادی ‌دارد، اما با این وجود، اصل تاثیرگذاری مهم نیست، بلکه نوع تاثیرگذاری باید مورد توجه قرار بگیرد.

• راه حل چیست و چه باید کرد؟

خروج ترامپ از برجام یک بزنگاه تاریخی مهم و حساس، پیش روی دولتمردان کشور است. در واقع در شرایط کنونی کشور، چنانچه تصمیمات صحیح و به موقعی اتخاذ گردد می توان به آینده روشن و سرشار از موفقیت برای مردم کشور امیدوار بود. در حال حاضر کشور به اصلاح و بازبینی تصمیمات گذشته نیاز دارد. سال ‌هاست تصمیم‌گیران، اتخاذ تصمیمات سخت، اما اثرگذار را که تامین کننده منافع بلند مدت کشور و مردم است، به تعویق انداخته‌اند و تنها با نگاهی کوتاه مدت و اتخاذ تصمیمات راحت تر اقدام به ارائه راهکار کرده‌اند. اما شرایط غیرعادی را هیچ گاه نباید با تصمیمات عادی مدیریت کرد. بنابراین در وهله اول نظام تصمیم‌گیری ما باید اصلاح گردد.

راه مقابله با تحریم‌ ها ایجاد تسهیلات در کسب و کار فعالان اقتصادی است، نه اینکه با افزایش تحریم‌ ها، بندهای جدیدی بر پای فعالان اقتصادی بسته شود. این ابتدایی‌ترین کاری که برای رفع مشکلات داخلی  و فراهم کردن شرایط مقابله با تحریم ‌ها باید انجام شود. علاوه بر این، نقش بخش خصوصی در اقتصاد مقاومتی فقط همراهی کردن با دولت نیست، بلکه بخش خصوصی باید بتواند با نظرات کارشناسانه و با تجربیات ارزنده‌ای که در عرصه کار و عمل و همچنین ارتباط با جامعه و اقتصاد جهانی دارد، هموار کننده مسیر و پشتیبان نظرات درست و کارشناسی دولت باشد و این نظرات حتما باید شنیده شود و حتی اگر مورد پسند بخشی از بدنه دولت نیز نباشد باز هم باید اجرایی گردد.

بررسی و تحلیل یک قرارداد بین المللی

 

با توجه به گسترش روز افزون روابط بین المللی اقتصادی و تجاری، شاهد بسته شدن قرارداد‌های بین المللی هستیم. در پاره‌ای موارد اشخاص حقیقی یا حقوقی، ملزم به انعقاد قرارداد با اشخصاصی حقیقی یا حقوقی در سایر کشور‌ها هستند. در این نوع قرار‌داد‌ها نیز، باید مسائل حقوقی را به خوبی رعایت کرد تا بعد‌ها بتوان از داد‌گاه‌هایی در داخل و یا خارج کشور آن را پیگیر شد. در این مقاله قصد داریم به بررسی و تحلیل انواع قرارداد بین المللی و کاربرد آن بپردازیم.

مدیریت خرید و سفارشات خارجی

 

مدیریت خرید چیست و چه تاثیری در موفقیت کسب و کارها دارد؟ یک مدیر خرید موفق باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟  نحوه انجام سفارشات خارجی چگونه است؟ برای انجام سفارشات خارجی باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

درست است که دو مقوله مدیریت و خرید کاملا از یکدیگر جدا هستند و در ظاهر هیچ ارتباطی به یکدیگر ندارند. اما در بحث مدیریت خرید ،ما این دو موضوع را با یکدیگر ترکیب کرده و درباره آن صحبت می کنیم.

همچنان با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه باشید.

 

 

مدیریت خرید کالا

 

 

مدیریت خرید چیست؟

مدیریت خرید که یکی از انواع مدیریت می باشد، به روش ها و سازو کارهایی گفته می شود که برای خرید مواد اولیه یا خدمات یک کسب و کار نیاز داریم. هر سازمان یا شرکت، برای کسب درآمد، باید یک سری مخارج اداری داشته باشد که در قبال آن بتواند بهره بری داشته باشد.

برای مثال یک شرکت پوشاک را در نظر بگیرید. مدیریت خرید در این شرکت به چه صورت است؟ این شرکت برای تامین نمونه های کاری خود و فروش آن ها، نیازمند نیروی خدمات و اجناسی مانند نخ و پارچه و ابزار خیاطی و مانکن و … می باشد.

مدیر خرید در این کسب و کار باید کلیه این اجناس را در بازار شناسایی کند و اطلاعات لازم را در رابطه با هر یک از آن ها به دست بیاورد. به این صورت، می تواند بهترین جنس را با مناسب ترین کیفیت خریداری کند که اگر غیر از این باشد، مردم از خرید کالا و خدمات شرکت خودداری کرده و کسب و کار مورد نظر شکست می خورد.

علاوه بر این، او باید از مکان هایی خرید کند که تقلب و کلاهبرداری در کارشان امکان پذیر نباشد و همکاری شان طولانی مدت باشد. از نکات و قوانین بستن قرارداد و قوانین تجارت آگاهی لازم را داشته باشد و بتواند حق و حقوق خود و شرکت را در مقابل سودجویان احتمالی بستاند.

او باید زمان، مکان و کیفیت تولید اجناس را بشناسد و قیمت کالاها را به طور دقیق بداند.  در معاملات بزرگ، بتواند مبلغ خرید کالا را تاجایی که ممکن است پایین بیاورد تا بتواند سود حاصل از خرید شرکت را افزایش دهد.

البته خرید فقط به معنای خریدن جنس نیست. بلکه هر کاری که نیازمند صرف هزینه باشد در مدیریت خرید، خرید محسوب می شود. مثلا برای حقوق دادن به کارمندان، ما نیاز به خرید کالایی نداریم، اما مجبوریم مبلغی را برای آن کنار بگذاریم. حال، هر چه این مبلغ پایین تر باشد، سود حاصل از خرید نیز بیشتر می شود. سود حاصل از خرید ،باقی مانده پولی است که در نتیجه مدیریت خرید پس انداز کرده ایم.

مدیریت زنجیره تامین

 

پس تا اینجا کمی با مفهوم مدیریت خرید آشنایی پیدا کردیم. اما آنچه سوال می شود این است که چه کسی را برای مدیریت خرید کسب و کار خود انتخاب کنیم که بتواند از پس این کار برآید؟

پاسخ این پرسش مشخص است. متخصص! همانطور که قدیمی ها می گفتند، باید کار را به کاردان سپرد. کاردان مدیریت خرید کیست؟ کسی که در رشته مدیریت بازرگانی تحصیل کرده باشد و به اصطلاح نبض بازار را در دست داشته باشد. با عمده فروشان و خرده فروشان آشنایی کامل داشته باشد و توانایی برقراری ارتباط موثر در وجودش باشد.

اما مهم تر از همه این ویژگی ها، اخلاق کاری مدیر خرید است. اگر شخصی که برای مدیریت خرید انتخاب می کنیم، دلسوز شرکت و منافع ما نباشد، نه تنها از استخدام او سودی نبرده ایم، بلکه صدمات جبران ناپذیری به کسب و کار خود نیز وارد کرده ایم.

مدیر خرید باید فردی دلسوز و معتمد باشد تا سود حاصل از خرید را به شرکت برگرداند، نه اینکه این مبلغ را سهم خود بداند و بخواهد شرکت را دور بزند.

 

چرا سفارشات خارجی ؟

از آنجا که هر کشور، برای برطرف کردن نیازهای صنعتی و تجاری و خوراکی خود، مجبور است با کشورهای دیگر در ارتباط باشد، واردات و صادرات شکل می گیرد.

در کشور ما نیز، چه قبل از انقلاب اسلامی و چه در سال های کنونی، تعدادی از کالاها را از کشورهای دیگر وارد می کردند. اما جدا از بحث واردات و صادرات، بسیاری از کشورها به منظور زنجیره تامین خود، مجبورند کالاهایی را از کشورهای خارجی سفارش دهند.

این کار، ریسک زیادی دارد اما کالای خارجی به علت محدودیت دسترسی و در بعضی موارد کیفیت بالاتر، معمولا خواهان بیشتری دارد.

برای انجام سفارشات خارجی باید به مواردی توجه کنیم که در رابطه با کالاهای داخلی رعایت آن ها چندان مهم نیست. در اینجا به برخی از این موارد اشاره می کنیم:

برای خرید از هر تولید کننده ای، نیاز است تا سوابق و میزان خوش نامی آن برند یا شرکت را در تجارت بین الملل در نظر بگیریم. چرا که تجارت بین‌الملل خرید چند عدد شکلات نیست که اگر معامله فسخ شد و طرف قرارداد بدعهدی کرد، سرمایه اندکی را از دست داده باشیم.

سفارشات خارجی مستلزم شناخت کامل بازار خارجی و اعتبار شرکت هاست تا بتوانیم تجارتی موفق داشته باشیم.

در بحث مدیریت خرید سفارشات خارجی ،باید به پشتوانه تامین مجدد کالا بیش از قیمت آن توجه کنیم. وارانتی ها و گارانتی ها پشتوانه سفارشات خارجی هستند که در صورت بروز مشکل یا خرابی کالا، بتوانیم کالای دیگری را جایگزین آن کنیم.

حمل کالا مساله مهمی است که پس از عقد قرارداد باید تمهیداتی برای آن بیاندیشید. باید با شرکت های بیمه مذاکره کنید و نرخ بیمه را با توجه به ارزش کالای خود تعیین کنید.

یک شرکت حمل کننده خوب را برای انجام کار خود انتخاب کنید که بتواند گره ای از کارتان باز کند نه اینکه گره در کارتان بیاندازد.

قبل از معامله در رابطه با انتقال ارز و انتخاب بانک خود تحقیق کنید تا از مشکلات انتقال پول و بلوکه شدن آن در کشور خارجی فروشنده کالا جلوگیری کنید.

بنابراین، نتیجه می گیریم فردی که مدیریت خرید سفارشات خارجی  را برعهده دارد، می تواند با کمک دیگر پرسنل شرکت، رفته رفته پیشرفت کند و اصول و فنون مذاکره را بیشتر بیاموزد. این افراد از مهم‌ترین پرسنل هر کسب و کار بین المللی هستند و میزان سودآوری آن ها برای هر کسب و کار بیشتر از هر کارمند دیگری می باشد.

پس چه بهتر که با آموزش و گذراندن دوره های مرتبط، بتوانند در بحث مدیریت خرید سفارشات خارجی ترقی کنند و به اهداف شرکت ها و خود، جامه عمل بپوشانند.

 

انتخاب شرکت حمل کننده معتبر برای انتقال کالا

اقتصاد چین و آنچه هر کس باید بداند

 

چین بزرگترین اقتصاد آسیا و همینطور دومین اقتصاد بزرگ جهان است. رشد انقلابی اقتصاد جهانی چین و نقش برجسته آن در تجارت امروز جهان، توجه دیگر کشورها را نیز به خود جلب کرده است. این کشور در حال حاضر مصرف کننده نیمی از فولاد و زغال سنگ جهان و همچنین بزرگترین منبع گردشگران بین المللی و یکی از سرمایه گذاران تأثیرگذار در کشورهای در حال توسعه از جنوب شرقی آسیا گرفته تا آفریقا  وآمریکای لاتین است. شرکت های چند ملیتی نیز در این کشور سالانه میلیاردها دلار سود کسب می کنند. اما این کشور چگونه اینقدر سریع رشد کرد؟ آیا می تواند همچنان در حال رشد باشد؟ آیا می تواند مشکلاتی نظیر آسیب های زیست محیطی، بدهی ها و فساد شایع را حل نماید؟ تغییرات چین چه تأثیراتی بر سایر نقاط جهان دارد؟ پاسخ دادن به این گونه سوالات، بیشتر اقتصاددانان را به مطالعه در خصوص اقتصاد این کشور و نحوه رشد و شکوفایی آن علاقه مند کرده است. در این مقاله به مقدمه ای کوتاه در رابطه با اقتصاد چین و آنچه هر کس باید بداند می پردازیم.

مقدمه ای بر اقتصاد چین

از اواخر دهه هفتاد قرن ۲۰ اقتصاد چین به سرعت شروع به تغییر کرد و تا به امروز نیز در حال رشد بوده است. هم اکنون این کشور یک بازیگر اصلی در اقتصاد جهانی به شمار می آید و چنانچه که رشد کنونی اقتصادی آن ادامه یابد، از لحاظ اقتصادی، حتی می تواند به آمریکا یعنی بزرگ‌ترین اقتصاد جهان نیز برسد که در این صورت باید خود را برای مقابله با پی آمدهای سیاسی و اقتصادی این موضوع آماده سازد. طبق آخرین آمارهای منتشر شده میانگین رشد اقتصادی چین در بازه زمانی سال های ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۹ معادل ۹.۳۹ درصد بوده که رکورد این رشد به سه ماهه نخست سال ۱۹۹۳بر می گردد. در این سال اقتصاد چین رشد خیره کننده ۱۵.۴ درصدی را تجربه کرده بود. کمترین رشد نیز مربوط به رشد ۳.۸ درصدی سه ماهه چهارم سال ۱۹۹۰ می شود. رشد سریع اقتصاد این کشور میزان تولید ناخالص داخلی چین را از حدود ۷۰۰ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۴ به ۱۳.۶ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۸ رسانده است. نیروی کار فعال این کشور شامل بیش از ۵۰ ٪ کشاورز، ۲۴٪  صنعتگر و  ۲۶ ٪ کارمندان و بازرگانان می شود. با این وجود میلیون‌ها تن در کشور چین هنوز در فقر شدید زندگی می‌کنند و مشکلات زیربنایی نیز همچنان در چین ادامه دارد.

بازارهای مالی چین

بانک جهانی، وضعیت اقتصادی چین را مطلوب ارزیابی کرده و وضعیت اقتصاد کلان این کشور را با ثبات توصیف می کند. اما با وجود افزایش میزان تولید ناخالص داخلی چین، نرخ سرانه تولید اقتصادی این کشور باز هم بسیار پایین است و برای اینکه بتواند به سطح کشورهای توسعه یافته برسد هنوز راه زیادی مانده است. شایان ذکر است چین پس از آمریکا، دومین بازار بزرگ بورس را در جهان داراست. ارزش تقریبی بورس این کشور ۹.۵ تریلیون دلار است و حدود ۳۵۰۰ شرکت بسیار بزرگ در بورس های مختلف این کشور فعالیت می کنند.

نکاتی در خصوص روند جهانی شدن چین

از سال ۲۰۱۰ به بعد کشور چین روابط مالی خود با جهان را بسیار تقویت کرده است. برخی از خبرها نیز از آغاز کار بزرگ ترین بانک آمریکا یعنی جی پی مورگان برای عرضه اوراق چینی در سال ۲۰۲۰ خبر می دهند. گفتنی است یوان در سال ۲۰۱۶ توسط صندوق بین‌المللی پول به عنوان یکی از ارزهای جهانی به رسمیت شناخته شد و به همین ترتیب سهام شرکت‌های چینی نیز تا به امروز در بورس های اروپایی و وال استریت عرضه و معامله می‌شوند.

وضعیت تجاری چین با جهان

چین یکی از بزرگ ترین صادرکنندگان و واردکنندگان جهان است و هم اکنون اولین شریک تجاری اتحادیه اروپا، استرالیا، امریکا، ژاپن، کره جنوبی و بسیاری از کشورهای دیگر محسوب می شود. صادرات کشور چین در سال ۲۰۱۹ حدود دو تریلیون و ۴۹۴ میلیارد دلار برآورد شده است. از سوی دیگر این کشور یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان جهانی نیز به شمار می آید به گونه ای که واردات این کشور در سال ۲۰۱۸ حدود دو تریلیون و ۱۳۵ میلیارد دلار بوده است.

چین؛ یکی از بزرگترین بازارهای مصرفی در جهان

کشور چین با جمعیت بالای یک میلیارد، یکی از بزرگ ترین بازارهای مصرفی در جهان را داراست. از این رو بسیاری از برندهای مطرح جهانی را به خود جذب کرده است. گزارشات منتشر شده در فایننشیال تایمز نشان می دهد که تنها در سال ۲۰۱۷، مصرف‌کنندگان چینی حدود ۴.۷ تریلیون دلار هزینه کرده اند که بیشتر از هر کشور دیگری در جهان بوده است.

صنایع اصلی چین

صنایع اصلی موجود در چین بسیار گسترده است و محصولات آهن و استیل، زغال سنگ، ماشین آلات، نفت و پتروشیمی، اسباب بازی، کفش و لوازم الکترونیکی را شامل می شود. برنج، گندم، سیب زمینی، ذرت، بادام زمینی، چای، ارزن، جو، کتان، ماهی و خوک نیز از فراورده‌های اصلی کشاورزی این کشور محسوب می شوند. چین در صادرات ماشین آلات، پوشاک، کفش، اسباب بازی، سوخت معدنی و مواد شیمیایی به جهان پیشتاز است و در عین حال برخی از ماشین آلات، مواد شیمیایی، آهن، استیل، سوخت معدنی و … را وارد می کند.

نگاهی به صنایع خدماتی چین

صنایع خدماتی چین پیشرفت قابل ملاحظه‌ خود را از پایان دهه ۷۰ قرن ۲۰ به این طرف، تجربه کرده است. این پیشرفت در دو زمینه مورد توجه قرار می گیرد. در وهله اول دامنه صنایع خدماتی این کشور در یک روند ممتد پیشرفت کرده است. جالب است بدانید در سال ۲۰۰۳، با وجود تأثیرات منفی ناشی از شیوع سارس و بلایای خشکسالی و جاری شدن سیل، این صنایع همچنان توسعه سریعی داشته‌ اند.

در وهله دوم نیز می توان گفت این صنایع به تدریج به یک کانال مهم اشتغال زایی در این کشور تبدیل شده اند. در حال حاضر، صنایع خدماتی با اصناف بیمه، اطلاع رسانی، حمل و نقل، غذایی، گردشگری، خرده فروشی، بانکداری، آگهی، قانون، محاسبه، مدیریت خدمات ساختمان و غیره در ارتباط است.

چالش های اقتصادی پیش روی چین

هم اکنون نرخ رشد اقتصادی چین به‌ عنوان بزرگ‌ترین‌ تولید‌کننده دنیا و همینطور دومین اقتصاد بزرگ دنیا به کمترین مقدار خود در ۲۵ سال گذشته رسیده است. شاخص بازار سهام این کشور نیز به خاطر آشفتگی بازار آن در چندین ماه اخیر شاهد افت زیادی بوده است. رشد اقتصادی چین پایین‌ترین نرخ خود را در طول سه دهه گذشته تجربه می‌کند و اکثر شرکت‌ها و کارخانه‌های کوچک و متوسط این کشور برای ادامه حیات خود با مشکل جدی رو به رو هستند. همچنین آخرین اخبار نشان می دهد که کل بدهی‌های کشور چین بالای ۳۰۰ درصد از تولید ناخالص داخلی آن است. همزمان ساختار صادرات چین به آمریکا نیز در حال فروپاشی است. برخی کمپانی‌های بزرگ جهان نظیر گوگل و دل نیز تولیدات خود را در این کشور کاهش داده‌اند. با توجه به افت کنونی اقتصاد کشور چین باید ببینیم اقتصاددانان بزرگ این کشور در آینده چه راه حلی را برای مقابله با بحران های مذکور در پیش می گیرند.

مدیریت شکایت مشتریان

 

اگر شما صاحب یک شرکت و یا سازمان هستید، قطعا مشتریان شما از مهمترین دارایی های شما محسوب می شوند. بنابراین در صورتی که یک مشتری از محصولات و یا خدمات شما ناراضی باشد، برای حفظ آن باید بتوانید به سرعت شکایت مربوطه را پیگیری کرده و به آن رسیدگی کنید. مدیریت شکایت مشتریان فرآیندی است که سازمان ها را قادر می سازد تا مسئولیت کنترل، رسیدگی و پاسخگویی به شکایات مشتریان را به خوبی بر عهده بگیرند. توجه به این موضوع برای هر کسب و کاری مهم است، چرا که وقتی شکایات مشتریان در یک بازه زمانی مناسب حل نگردد، تبدیل به یک فاجعه برای سازمان خواهد شد. برای اطمینان از عملکرد رضایت بخش این فرآیند به یک روش موثر و همچنین نظارت مداوم نیاز است. در ادامه این مطلب در خصوص مدیریت شکایت مشتریان بیشتر توضیح خواهیم داد. همچنان با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه باشید.

• هدف از مدیریت شکایت مشتریان چیست؟

مهم نیست محصولات شما چقدر عالی باشند، در هر صورت باز هم نمی توانید رضایت تمامی مشتریان را به دست آورید. باید گفت شکایات مشتری بخشی عادی در همه مشاغل است. بنابر این می توانید  آنها را به عنوان بینش هایی ارزشمند در مورد مخاطبان و نیازهایشان بدانید. پس از آنها برای جمع آوری بازخورد در زمینه هایی که نیاز به پیشرفت دارید استفاده کنید و خود را به عنوان یک سازمان مشتری محور قرار دهید.

در واقع هدف اصلی از مدیریت شکایت مشتریان، بهبود خدمات به مشتری است. شایان ذکر است برخی از انواع شکایات مشتریان، مانند مواردی که مربوط به بیمارستان ها و سایر تجهیزات پزشکی می شود، می تواند منجر به ایجاد مشکلات جدی در زمینه ایمنی و سلامت افراد گردد، بنابراین نیاز به رسیدگی فوری دارد و عدم انجام این کار منجر به جریمه های سنگین یا حتی دادخواست می شود. مدیریت شکایت فرایندی است که توسط آن شرکت ها با شکایات مشتریان خود رو به رو می شوند و اگر به طور موثر به آن شکایت ها رسیدگی کنند، منجر به رشد کسب و کار و بهبود عملکرد آنها نیز خواهد شد. مدیریت شکایت مشتریان باعث می شود که شما درک بهتری از مشتری های خود به دست آورید، داده ها و بازخورد ها را جمع آوری کنید، وفاداری مشتری را افزایش داده و در نهایت برند خود را تقویت کنید. این رویکرد همچنین شما را قادر می سازد تا قبل از تشدید مسائل کوچک به آنها رسیدگی کنید.

• معرفی چندین کانال رایج ارتباطی برای دریافت شکایات مشتریان

مشتریان شما به طور روزانه از طریق چندین کانال با شما در ارتباط هستند و پیشنهادات، انتقادات و شکایات خود را مطرح می سازند. هنگامی که مشتری شکایتی را ارائه می کند، باید به بخش یا شخص مناسبی هدایت گردد. اکثر مدیران برای دریافت شکایات مشتریان خود از بسترهایی نظیر ایمیل، رسانه های اجتماعی، تلفن، چت زنده، وب سایت و … استفاده می کنند. به یاد داشته باشید که رسیدگی به مشتریانی که شکایت آنها را دریافت کرده اید، اولین قدم در اعتماد سازی برند شما است. بنابراین لازم است با اعلان های فوری از طریق ایمیل، پیام کوتاه و یا هر روش دیگر  به آنها اطلاع دهید که در حال رسیدگی به مشکلشان هستید. در ادامه در خصوص هر کدام از این کانال های ارتباطی بیشتر توضیح خواهیم داد.

تلفن:  تلفن یکی از ابزارهای موثر و قدیمی برای مدیریت شکایت مشتریان است. شما می توانید تمامی مکالمه ها را ثبت و ضبط نمایید و در زمان مناسب با مشتری مربوطه تماس برقرار کرده و مشکل وی را حل کنید.

ایمیل: ایمیل یکی از راه های ساده برای برقراری ارتباط با مشتریان است. پاسخ گویی سریع به ایمیل به خصوص زمانی که از چندین آدرس ایمیل برخوردار هستید کار نسبتا دشواری است، بنابراین استفاده از یک رابط مناسب که تمام ایمیل های مشتریان در آن جمع آوری شود، بهترین روش برای مدیریت ایمیل خدمات مشتریان است.

رسانه های اجتماعی: می توانید ارتباطات مشتری خود را از طریق رسانه های اجتماعی مانند تلگرام، اینستاگرام و توییتر مشاهده و مدیریت کنید.

چت زنده: برای درک بهتر نگرانی های مشتریان می توانید با آنها به طور آنلاین گپ بزنید و به موقع و شخصی تر به آنها کمک کنید.

وب سایت: طراحان وب سایت قسمتی از سایت شما را به عنوان مدیریت شکایت مشتریان در نظر می گیرند. این امکان در سایت به مشتریان شما کمک می کند تا فرم مورد نظر خود را با جزئیات مورد نیاز پر کرده و سوالات و مشکلات خود را برای شما ارسال نمایند. از طرفی تمامی این شکایات در یک بخش قابل دسترسی خواهد بود و به این ترتیب رسیدگی به شکایات آسان تر می گردد.

• استفاده از یک نرم افزار مدیریت شکایت مشتریان

اگر روند مدیریت شکایت مشتریان به صورت دستی انجام شود، خطر تاخیر پاسخگویی افزایش می یابد. بنابر این خودکار سازی این فرآیند به تیم شما کمک می کند تا هر مسئله ای را سریع تر حل کند. استفاده از یک نرم افزار مدیریت شکایت مشتریان یکی از راه حل های خودکارسازی این فرآیند است که به شما کمک می کند از طریق قابلیت های چندگانه، عملکرد پیشرفته و گزارش دهی دقیق آن، شکایات مشتریان را به موقع دریافت، بررسی و برطرف کنید. این نرم افزار با ارائه راه حل های ساده، سرعت رسیدگی به شکایت مشتریان را افزایش داده و در این صورت به شما اجازه می دهد تا زمان بیشتری را برای انجام کارهای دیگر داشته باشید.

***

چه شما یک شرکت کوچک داشته باشید و چه یک شرکت بزرگ، رفاه مشتری باید در اولویت کار شما باشد. این عامل در تقویت تجارت شما بسیار حائز اهمیت است. به یاد داشته باشید که در این عصر دیجیتال، مشتریان گزینه های بیشتری نسبت به گذشته دارند. به همین خاطر اگر یک برند نتواند انتظارات آنها را به خوبی برآورده سازد، خیلی راحت به جای دیگری می روند. برای مثال گزارش های سال ۲۰۱۹ نشان می دهد، بیش از نیمی از خریداران انتظارات بالاتری از بخش خدمات مشتری نسبت به سال گذشته داشته اند. ارائه خدمات پشتیبانی ضعیف به مشتریان منجر می شود تا مصرف کنندگان از برند شما دست بکشند. پس با بهبود این جنبه از کسب و کار خود از نارضایتی مشتری جلوگیری کرده و نرخ فروش را افزایش دهید.

اینکوترمز ۲۰۱۰

 

اینکوترمز چیست؟ آیا می دانید اینکوترمز در تجارت، به چه مواردی اطلاق می شود و به چه معناست؟ آیا از قوانین اینکوترمز ۲۰۱۰ اطلاع دارید؟ از دسته بندی های مختلف اینکوترمز چه می دانید؟ همچنان با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه باشید تا اطلاعاتی را درباره این واژه با هم بخوانیم.

 

اینکوترمز، اصطلاحات رایج در تجارت بین الملل

 

تجارت بین الملل ، یکی از مسائل پیچیده ای است که قواعد و قوانین مخصوص به خود را دارد. بنابراین، کسی که در حوزه تجارت بخصوص تجارت بین الملل فعالیت می کند، باید اطلاعات لازم و کافی را در این زمینه داشته باشد و قوانین مشترک بین الملل را آموخته باشد. چرا که بدون اطلاع از قوانین و قراردادهای آن، واردات و صادرات کالا بسیار سخت یا حتی غیر ممکن می شود.

 

اینکوترمز چیست؟

اگر تابحال نام این واژه را نشنیده اید، به زبانی ساده به شما می گوییم که اینکوترمز ، اصطلاحات زبان تجارت بین الملل است. اینکوترمز قوانین بین المللی تجارت است که در سراسر جهان برای عقد قراردادها از آن ها استفاده می شود و مسئولیت خریدار و فروشنده را در قبال یکدیگر تعیین می کند.

این قوانین در سال ۲۰۱۰ نوشته شده و به تازگی قوانین جدیدی در سال ۲۰۱۸ نیز به آن اضافه شد.

یعنی اتاق بازرگانی  بین المللی اصطلاحاتی در بین کشورهای مختلف منتشر کرده که تمامی کشورها برای تجارت با کشورهای دیگر، باید آن ها را بیاموزند و به کار گیرند.

هر مسئله ای که مرتبط با انتقال کالا از فروشنده به خریدار باشد، می تواند در بحث اینکوترمز بین‌المللی جا داشته باشد. مسائل مختلفی از جمله ترخیص کالا و قوانین پرداخت هزینه و حمل و نقل کالا و … همگی با اینکوترمز در ارتباط هستند.

اطلاعات اصطلاحات اینکوترمز در یک نگاه

 

اینکوترمز به چند دسته تقسیم می شود؟

اینکوترمز شامل ۴ دسته کلی  A, B, C, D می باشد و هر دسته اصطلاحات مشخصی دارد.

دسته بندی E : تحویل کالا به خریدار در نقطه مبدا بدون کرایه حمل و نقل

در این دسته بندی، خریدار، کالای خود را در فروشگاه یا انبار فروشنده تحویل می گیرد. در این روش خرید، کلیه اعمال مربوط به حمل و بیمه و ترخیص کالا به عهده خود اوست. پس فروشنده در این نوع خرید، تنها وظیفه تحویل کالا و دریافت هزینه را دارد و صفر تا صد ریسک تجارت آن کالا در اختیار خریدار خواهد بود.

دسته بندی F : تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت هزینه حمل و نقل

در این روش که خود از ۳ قسمت تشکیل شده است، فروشنده با خریدار شرط می کند که کالای مورد نظر را هرجایی که او بخواهد تحویل می دهد. اما هزینه های حمل و بیمه و بارگیری باز هم به طور کامل با خریدار است و فروشنده پس از تحویل کالا دیگر هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد. این قرارداد به ۳ شکل انجام می گیرد که تفاوت آن ها در مکان تحویل کالا می باشد.

دسته بندی C : تحویل کالا به خریدار در نقطه مبدا با پرداخت کرایه حمل و نقل

در این نوع دسته بندی، خطر تجارت بین فروشنده و خریدار تقسیم می شود و دیگر یکی از آن ها متضرر نمی شود. این اصطلاح به تجارتی گفته می شود که در آن، خریدار کالا را با مسئولیت و هزینه فروشنده، در مقصد تحویل می گیرد. البته دیگر فروشنده ضامن کالاها و نقوص آن ها نیست و هزینه های اضافه گمرک نیز بر عهده خریدار است.

این دسته نیز از ۴ قسمت تشکیل شده است که در اینجا به طور مختصر به آن ها اشاره می کنیم.

CFR

در این اصطلاح که به تجارت و حمل و نقل دریایی مربوط می شود، فروشنده تا زمانی در قبال کالاها مسئولیت دارد که آن ها را روی کشتی بارگیری نماید و هزینه حمل آن را پرداخت کند. از اینجا به بعد دیگر همه چیز با خریدار است.

CIF

این اصطلاح ،نیز مخصوص حمل و نقل دریایی است و به موجب آن، همه هزینه های حمل و نقل و بارگیری و بیمه به عهده فروشنده می باشد. یعنی صفر تاصد هزینه های تجاری انتقال کالا بر عهده فروشنده می باشد. اما مسئولیت او باز هم پس از بارگیری کالا به پایان می رسد.

CPT

در این قسمت که مربوط به تجارت زمینی یا هوایی می باشد، فروشنده موظف است هزینه حمل و بارگیری کالا را تا مقصد مورد نظر خریدار پرداخت کند و مسئولیت کالا را به عهده بگیرد. در این نوع قرارداد، هزینه حمل و نقل با فروشنده و هزینه بیمه و بازرسی با خریدار است.

CIP

این قرارداد، برای کلیه روش های حمل و نقل تجاری اعم از دریایی، هوایی و زمینی بکار می رود. در این نوع دسته بندی نیز، فروشنده مسئولیت صفر تا صد کار را برعهده دارد. یعنی از زمانی که کالا برای انتقال آماده می شود تا بارگیری و هزینه های حمل و نقل و تحویل، همگی بر عهده فروشنده است و خریدار تنها هزینه بازرسی را پرداخت می کند.

تفاوت مسئولیت فروشنده و خریدار برای ترخیص کالا در قراردادهای اینکوترمز

 

دسته بندی D :تحویل کالا به خریدار در نقطه مقصد

این دسته بندی نیز، شامل مسئولیت های فروشنده برای تحویل کالا در مقصد مورد نظر خریدار است. در این دسته، فروشنده همه هزینه ها و خسارات را برعهده می گیرد تا کالای خود را در تجارت بین الملل معرفی کند و بفروشد.

در اینجا به طور مختصر، اصطلاحات این دسته را با هم مرور می کنیم.

DAF

این اصطلاح عموما برای حمل و نقل تجاری از طریق راه آهن استفاده می شود. فروشنده با تحویل کالا به شرکت راه آهن، از او سندی می گیرد که همه اعمال مربوط به تحویل کالا را خود انجام دهد و در مرز تعیین شده به خریدار تحویل دهد.

DES

این اصطلاح مخصوص حمل و نقل دریایی است و به موجب آن فروشنده موظف است کالاها را روی عرضه کشتی درمقصد به خریدار تحویل دهد. در این روش، کلیه هزینه های ترخیص کالا برعهده خریدار است.

DEQ

این اصطلاح نیز مختص تجارت دریایی است و به موجب آن، فروشنده تعهد دارد کالاها را تا اسکله شهر مورد نظر خریدار حمل کند و آن را تحویل او دهد. در این روش، همه هزینه ها توسط فروشنده پرداخت می شود.

DDU

اصطلاح ذکر شده زمانی بکار می رود که فروشنده کالا را تا کشور تعیین شده خریدار برساند، اما هیچ یک از هزینه های حمل و نقل و گمرک را پرداخت نکند.

DDP

این اصطلاح به معنی مسئولیت صرف فروشنده می باشد. یعنی از ابتدا تا انتهای کار انتقال کالا با فروشنده باشد. او پس از رساندن کالا به مقصد خریدار، مجبور است همه هزینه های حمل و نقل ،بیمه، بارگیری، گمرک و حتی ترخیص کالا و عوارض را پرداخت کند.

گواهی مبدا و گواهی مبدا GSTP (Global System Of Trade Prefernces) چیست؟

 

گواهی مبدا (Certificate Of Origin) سندی بین ­المللی است که برای کالاهای صادراتی توسط اتاق بازرگانی کشور صادرکننده کالا برای هر صادرات، تنظیم و صادر می­گردد که نشان­دهنده کشور تولید­کننده (یا سازنده) کالا می­باشد. گواهی مبدا (Certificate Of Origin) از جمله اسناد مهمی است که تولیدکننده یا فروشنده طبق توافق آن را برای خریدار ارسال می­کند تا خریدار جهت ترخیص کالا آن را به گمرگ ارائه دهد.

گواهی مبدا (Certificate Of Origin) برای خریداران بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا در آن نام کشور مبدا تولیدی درج شده، درنتیجه خریدار می­تواند اطلاعاتی را در زمینه کیفیت و مشخصات کالا و اعتبار محل ساخت دریافت نماید. همچنین با دانستن کشور مبدا کالا، می­تواند از تعرفه ­هایی که باید به گمرک کشور مقصد پرداخت نماید و نیز مجوزاتی که نیاز دارد، مطلع شود.

 

اطلاعات ثبت­ شده در گواهی مبدا (Certificate Of Origin)

همان­طور که گفتیم گواهی مبدا سندی بین المللی است. حال این سند بین­ المللی حاوی چه نوع اطلاعاتی است، در ادامه به آن می­پردازیم. این اطلاعات شامل:

• شماره سریال یا گواهی (در قسمت بالا سمت راست فرم قرار دارد).
• مشخصات فرستنده یا صادرکننده کالا براساس بارنامه حمل کالا
• مشخصات گیرنده یا واردکننده کالا براساس بارنامه حمل کالا
• نام کشور تولیدکننده (سازنده) بر اساس پروانه گمرکی یا گواهی مبداء کشور تولیدکننده (سازنده)
• مشخصات نوع و وسیله حمل بر اساس بارنامه
• مشخصات محموله و کالا بر اساس پروانه گمرکی و بارنامه حمل
• وزن ناخالص، وزن خالص و نوع بسته بندی کالا
• امضای گواهی مبدأ توسط صادرکننده کالا
• امضای گواهی مبدأ توسط مرجع صادرکننده گواهی مبدأ (اتاق بازرگانی کشور صادرکننده)
• شماره و تاریخ فاکتور فروش

انواع گواهی مبدا (Certificate Of Origin)

• گواهی مبدا A یا گواهی GSP (مخفف Global System Of Trade Prefernces): از این گواهی برای صادرات به کشورهای امریکایی، ژاپن، اقیانوسیه، قزاقستان، قرقیزستان، ترکیه و کشورهای اروپایی به جز ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا استفاده می­شود.
• نوع دیگری از گواهی مبدا برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا، آسیایی (به جز کشورهایی که در گواهی مبدا A نام برده شده ­است) و کشورهای افریقایی و عربی استفاده می­شود.
• گواهی PTA به صورت انحصاری برای صادرات به کشور پاکستان استفاده می­شود.
• گواهی GSTP (مخفف Global System Of Trade Preferences): این نوع گواهینامه برای کشورهایی که برای کالاهایی خاص با ایران توافق­نامه دارند صادر می­گردد.

سیستم جهانی ترجیحات تجاری (GSTP)

سیستم جهانی ترجیحات تجاری یا GSTP ، مخفف Global System Of Trade Preferences،  توافقنامه تجارت ترجیحی بین کشورهای در حال توسعه است. کشورهای در حال توسعه این توافقنامه را در ۱۳ آوریل ۱۹۸۸ امضا کردند. هدف آن افزایش تجارت متقابل و توسعه همکاری اقتصادی بین کشورهای در حال توسعه در چارچوب کنفرانس سازمان ملل متحد برای تبادل اولویت­های بازرگانی در زمینه تجارت و توسعه است. به عبارت دیگر، GSTP یک قرارداد بین­المللی است که هدف آن افزایش تجارت بین اقتصادهای نوظهور و کشورهای کم­تر توسعه­ یافته است. در اغلب موارد موافقنامه تجارت ترجیحی متشکل از امتیازات تعرفه­ ای می­باشد.

تعرفه­ های گمرکی، مالیات یا عوارض گمرکی هستند که بر واردات کشور تحمیل می­شود، به بیانی دیگر، تعرفه­ های وارداتی عوارض و مالیات­ هایی هستند که کشورها به منظور حمایت از صنایع داخلی کشورشان یا گاهی به دلایل مالی از کالاهای وارداتی دریافت می­کنند.

قرارداد GSTP در ۱۹ آوریل ۱۹۸۹ به قدرت رسید. سازمان ملل در ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۹ به سازمان تجارت جهانی اطلاع داد.

اعضای اولیه قرارداد GSTP

در ابتدا این قرارداد شامل ۹ عضو بود، که عبارتند از کشورهای بنگلادش، کوبا، غنا، هند، نیجریه، سنگاپور، سریلانکا، تانزانیا، زیمباوه.

LDC نماد کشورهای کم­تر توسعه­ یافته است، که کشور سودان در ابتدای شروع قرارداد GSTP جز این کشورها بود. یک کشور کم­تر توسعه ­یافته فعالیت صنعتی زیادی ندارد. شهروندان این کشورها درآمد کمی دارند.

اقتصاد  دان­ ها کشورها را به سه دسته تقسیم کرده­اند:

• اقتصادهای توسعه­یافته
• اقتصادهای نوظهور
• کشورهای کم­تر توسعه­یافته

کشورهای کم­تر توسعه­ یافته به GSTP نیازی ندارند، بلکه نیازهای ویژه­ی دیگری دارند. بنابراین آن­ها باید معیارهای ترجیحی به نفع خود دریافت کنند. علاوه بر این، سازمان ملل بر این باور است که کشورهای کم­تر توسعه یافته مجبور به تلافی این اقدامات ویژه نیستند. به عبارت دیگر، اگر یک کشور شرایط امتیازی را پیشنهاد کند، LDC مجبور نیست با همان شرایط واکنش نشان دهد.

برای مثال، فرض کنیم که سنگاپور اجازه واردات از سودان را می­دهد تا بدون تعرفه گمرکی وارد کشور شود. این بدان معنا نیست که سودان باید همین کار را در مورد کالاهایی که از سنگاپور وارد می­کند انجام دهد.

تاکنون ۴۴ کشور به عضویت این توافق­نامه درآمده و آن­­را  امضا کردند:

بنگلادش، کوبا، غنا، هند، نیجریه، سنگاپور، سریلانکا، تانزاریا، زیمباوه (۱۱ آوریل ۱۹۸۹)، الجزایر، آرژانتین، بنین، بولیوی، برزیل، کامرون، شیلی، کلمبیا، اکوادور، مصر (۱۶ ژولای ۱۹۸۹)، مقدونیه، گینه، گویان (۴ می ۱۹۸۹)، اندونزی، ایران، عراق، کره­شمالی، کره­جنوبی (۱۱ ژوئن ۱۹۸۹)، لیبی، مالزی (۳۱ آگوست ۱۹۸۹)، مکزیک (۱۳ می ۱۹۸۹)، مراکش (۱۳ ژولای ۱۹۸۹)، فیلیپین، سودان، تایلند، ترینیداد و توباگو، تونس (۲۵ آگوست ۱۹۸۹)، ونزوئلا، ویتنام و فراکسیون تجاری MERCOSUR (trade bloc of MERCOSUR) (2 نوامبر ۲۰۰۶).

در حال حاضر کشورهایی نیز متقاضی پیوستن به این توافق­نامه می­باشند نظیر: بورکینا فاسو، بوروندی، هائیتی، ماداگاسکار، موریتانی، رواندا، سورینام، اوگاندا، اروگوئه.

در بعضی از کشورها مثل کشورهای آسیای شرقی از جمله سنگاپور، چین، تایوان، هنگ­ کنگ، مالزی، کره و تایلند علاوه بر گواهی GSTP می­توان از گواهی مبدا A نیز استفاده کرد.

موارد توافق ­شده در قرارداد GSTP

• تمهیدات مربوط به تعرفه ­ها
• تمهیدات مربوط به تعرفه­ های پارا (Para)
• تمهیدات مربوط به معیارهای غیرتعرفه ­ای
• تمهیدات مربوط به اقدامات تجاری مستقیم از جمله متوسط و بلندمدت
• قرادادها
• تمهیدات مربوط به توافقات ناحیه ­ای

ویژگی های سهامدار و مختصات سهام

 

در این مقاله قصد داریم که به بررسی ویژگی های سهامدار و مختصات سهام بپردازیم. اگر شما هم به این موضوع علاقه مند هستید پیشنهاد می کنیم که این مطلب را دنبال نمایید. همچنان با شرکت سپاهان همراه ارائه دهنده خدمات ترخیص کالا ، واردات کالا از چین ، واردات کالا از دبی و حمل هوایی و حمل دریایی کالا همراه باشید.

تعریف سهامدار

به هر شخص حقیقی و یا حقوقی که از نظر قانونی حداقل یک سهم از یک شرکت سهامی عام و یا یک شرکت سهامی خاص را در اختیار داشته باشد سهامدار گفته می‌شود. سهامداران به عنوان صاحبان یک شرکت تلقی می شوند. هر سهم نیز، در واقع قطعه‌ای از سرمایه یک شرکت است، که به عنوان کوچک ترین واحد مالکیتی در شرکت مورد نظر محسوب می شود. به این ترتیب سهام‌دار به همان نسبتی که سهام در اختیار دارد، در مالکیت شرکت یا بنگاه تولیدی شریک است و در صورت عملکرد خوب شرکت می تواند از سود آن بهره مند گردد و یا برعکس در صورت عملکرد ضعیف آن احتمال ضرر و زیان برای او نیز وجود دارد. البته گفتنی است که سهامدران یک شرکت نقش اساسی در اداره آن ایفا نمی‌کنند و به این ترتیب به‌ صورت شخصی مسئول بدهی ها و سایر تعهدات شرکت نخواهند بود. بلکه تمامی این وظایف بر عهده هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت می باشد.

ویژگی های سهامدار

یک سهامدار موفق برای کسب سود در حوزه سرمایه گذاری، باید دارای ویژگی های مشخصی باشد که در ادامه به مهم ترین آنها اشاره خواهیم کرد.

• توانایی کار کردن به صورت مستقل :‌

یک سهامدار موفق باید بتواند به صورت مستقل کار کند و همچنین از ذهن مستقلی برخوردار باشد. در واقع هیچ تضمینی برای موفقیت فردی که به دنبال تفکرات جمعی حرکت می کند وجود ندارد. بلکه رمز موفقیت در این زمینه، خلق ایده های جدید است که به ایجاد مرزهای جدید در سرمایه گذاری کمک می کند.

• قدرت کنترل احساسات:‌

از سهامداری که بر مبنای احساسات و هیجانات خود تصمیم گیری می کند به عنوان یک فاجعه در حوزه سرمایه گذاری یاد می شود! چرا که بازارها به طور لحظه ای در نوسان هستند و برخورداری از قدرت کنترل احساسات از ایجاد ترس و اخذ تصمیمات اشتباه و ضعیف جلوگیری می کند. در واقع کلید موفقیت، تصمیم گیری بر اساس منطق و نه احساس است و باید نسبت به نوسانات روزانه و مقطعی بی تفاوت بود.

• برخورداری از یک روحیه رقابتی:‌

یک سهامدار موفق همواره به دنبال یافتن فرصت های سرمایه گذاری جدید در جهت پیشی گرفتن از دیگران است. بنابر این داشتن یک روحیه رقابتی منجر به ایجاد انگیزه برای نوآوری و تقبل ریسک های جدید خواهد شد.

• برخورداری از قدرت تصمیم گیری :‌

یک سهامدار بعد از تحیل داده ها و انجام محاسبات لازم باید بتواند متناسب با نیازها و انتظاراتش تصمیم بگیرد. شما به عنوان یک سهام دار می توانید ساعت ها برای اخذ یک تصمیم مناسب فکر کنید، اما زمانی که از تصمیم خود مطمئن شدید، باید قلبا به آن اعتماد نمایید.

• داشتن ذهن تحلیلی‌ و خلاق:

سهامداران هرروز در دریایی از تحلیل و داده غرق می شوند. به عنوان یک سهامدار، باید توانایی تحلیل روزانه رفتار سهام ها و استراتژی لازم برای دریافت نتایج هرکدام از آنها را داشته باشید. برآورد تاثیر هر کدام از عوامل موثر بر بازارهای سرمایه گذاری نیز از دیگر ویژگی های یک سهامدار موفق است که برای این کار به ساختار ذهنی مناسب و طبقه بندی شده نیاز دارد.

• توانایی پیش بینی آینده سهام:

از دیگر ویژگی های مهم یک سهامدار با خبر بودن از وقایع مهم و تاثیرگذار در کل دنیاست و باید این توانایی را داشته باشد تا اثر هر کدام از این رویدادها را بر بازارهای مالی تخمین بزند.

• داشتن شخصیت استوار و محکم:

با توجه به این که سرمایه گذاران  فشار روحی و روانی مداومی را جهت حفظ ارزش سرمایه خود متحمل می شوند، به همین خاطر لازم است که از یک روحیه و شخصیتی محکم و مقاوم در مقابل سخت ترین فشارها و لحظات برخوردار باشند.

• توانایی بالا در برقراری ارتباطات:

یک سهامدار فعال بیشتر وقت خود را به تحلیل و بررسی داده ها می پردازد. اما با این وجود برای کسب موفقیت بیشتر، نیاز به دامنه ارتباطات وسیع با دیگر تحلیلگران، فعالان بازار و صاحبان سرمایه دارد و هرچقدر دامنه این ارتباطات وسیع تر باشد، موفقیت او نیز بیشتر می شود.

تعریف سهام

سهام در واقع یک نوع ورقه بهادار است که نشان‌دهنده مالکیت و ادعای دارنده آن بر قسمتی از درآمدها و دارایی های یک شرکت است. در گذشته، سهامداران، سهام خود را به صورت یک گواهی کاغذی دریافت می‌کردند که نشان دهنده تعداد سهـامی بود که آنها از یک شرکت در اختیار داشتند. اما امروزه کارگزاری ها سوابق سهامداران را به صورت الکترونیکی در اختیار دارند که قابلیت نمایش جزئیات مالکیت افراد را به صورت آنلاین و لحظه ای دارد. امکانات جدید ایجاد شده برای سهامداران در حوزه سرمایه گذاری و برخورداری از یک سهم آن هم بدون کاغذ و به صورت دیجیتال انجام معاملات را سریع، ساده و راحت تر کرده است. شایان ذکر است واژه سهـام اغلب برای اشاره به سهام یک شرکت در بورس استفاده می‌ گردد، اما با این وجود سهام یا یک سهم همچنین می‌تواند نماینده مالکیت انواع دیگری از دارایی های مالی مثل صندوق های سرمایه گذاری مشترک نیز باشد.

مختصات سهام

ارزش و مختصات سهام در بازار سرمایه با توجه به میزان منافع آتی و اطمینان از تحقق آنها تعیین می گردد و می‌تواند کاهش و افزایش یابد. در واقع هر اندازه که اطمینان نسبت به کسب بازده بیشتر باشد، خطر از دست دادن اصل سرمایه و سود آن کمتر می شود. عوامل و متغیرهای زیادی هستند که در بازار سرمایه و در سطح کلان کشور بر روی قطعیت یا عدم قطعیت سود و نیز تغییرات قیمت دارائی‌های مالی اثر می گذارند. برای بررسی دقیق مختصات یک سهام و کسب سود از سرمایه گذاری در آن می توان از سه روش تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال و روش تئوری مدرن پرتفولیو (MPT) استفاده کرد. همچنین برای آنالیز بهتر یک سهم می توان به عواملی همچون وضعیت دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت عرضه کننده سهام، سود نقدی هر سهم، تداوم روند سودآوری، کنترل نسبت قیمت به درآمد سهم ( P/E )، بررسی صنعتی که شرکت در آن فعالیت می‌کند و قابلیت نقدشوندگی آن اشاره کرد.